سه پله تا راه راست !!

          محمدرضا صمدیان 
            بازدید : 597
          سه شنبه 24 مرداد 1391
           نظرات (0)
        

سه پله تا راه راست

پله نخست : باور

برای رسیدن به یک باور ابزاری به نام « اندیشه » نیاز داریم .

اندیشیدن به هرچیز بی گمان مبدأ هر حقیقت است که با پا گذاشتن بر خودخواهی ، تعصب و احساسات پوچ ممکن می گردد.

انعطاف پذیری و حقیقت جویی حاصل اندیشه پاک است.

اندیشه پاک و نیکو رهنمونگر ِ راستین علتها و نسبتهاست.

اندیشه مارا به باور می رساند . باور وجود خویش ، باور هستی ، باور مرگ .

و شاید!!!

باور وجود آفریدگار

رستاخیز ......

(این نوشتار ادامه دارد)

پله دوم : پرهیزکاری

و میوه اندیشه آگاهی است .

« آگاهی » سرچشمه راه راست می باشد.

انسان آگاه به آزاده گی نزدیک است.

آزاده گی رهایی از خویشتن است رهایی از بندها و مرزها در چارچوب انسانیت

آنجا که آگاهانه توانایی نه گفتن به هرچه در پیش ماست دارا شویم ، بر خویشتن خواهی نیز چیره خواهیم شد.

نژاد پرستی و راستی ستیزی هم فرزندان خود خواهی خودبینی و خودپرستیست .

دادگری حاصل پرهیزکاری است.

آری پرهیز از خودخواهی، نوعی بت شکنی است .

شکستن بتی به نام « خود » .

راستی را به خودخواهی (هر چه نسبتی به خویش دارد ) ترجیح دادن آغاز یک دگرگونی است .

آغاز جسارت است .

آغاز استقلال و از بند گسیختگی است .

آغاز ارجمندیست.

برای پرهیزکاری مسیری است..............

(این نوشتار ادامه دارد)

پله سوم : حقیقت پذیری

با به باور رسیدن و پرهیز (از هر آداب و آیین که به ما تحمیل شده و تحمیل می شود چه از طریق میراث اجدادی چه از طریق فریب و اجبار ) ، چراغی بر ما روشن خواهد شد .

چراغی که روشنگر مسیری است

چراغی بیدار به نام « وجدان »

مسیری شاید ساخته از ذهن یک انسان یک تصور

مسیری که به یک بت (معبود) مختوم است

مسیری تشکیل شده از حرمت یک معبود

و حکمی مکتوب از معبود

مسیری بس دشوار که بی شکیبایی ممکن نیست.

فرمانپذیری از فرمانده ای همچون وجدان ، رهایی از بند هر حاکم فرعون منشی را به ارمغان خواهد آورد و البته در این راه در انتظار مشقتهایی بایست بود .

در این مسیر امواجی به استقبالمان می آید .

موجهایی از تمسخر

موجهایی از تحقیر

موجهایی از رکود و افول

موجهایی از جدایی

موجهایی از ناسزایی

موجهایی از شکنجه

موجهایی از غربت بر ما حمله ور خواهد شد. موجهایی طولانی امّا موقت و گذرا ، آنگاهی که در مسیر پرهیزکاری قرص باشیم و استوار.

پرهیزکاری الفبای فرمانپذیری است .

کتاب پرهیزکاری به فرمانپذیری منقوش و آذین است .

تسلیم در برابر یک حکم . حکمی از احکام معبود که پیروی اش خجسته خواهد بود.......

این نوشتار ادامه دارد)

برای دریافت ادامه مطلب به آدرس اینترنتی [email protected] پیامی بفرستید.

ارسال نظر برای این مطلب